Van non-stop city trip naar non-stop chillen met die billen

Japan voelt voor ons als een non-stop city trip waar je van de ene verbazing in de andere rolt. Hoe leuk is het om in Nara tegelijkertijd over te steken op het zebrapad met wilde herten, die daar heilig worden verklaard? Hoe bizar is het om in Tokyo in een uitgaansstraat te zijn waar je geen idee hebt waar je heen moet (alles is in de hoogte gebouwd en het staat vaak alleen in het Japans aangegeven dus je loopt maar gewoon een trap op en kijkt wat er te doen is) om vervolgens een Japanner met een paardensok als piemelomhulsel tegen te komen, die zijn teugels pakt en vervolgens eh, paard begint te rijden? Hoe bijzonder is het om naar een traditioneel Japans badhuis te gaan en daar te zien dat niemand zijn handdoek ophangt, maar op zijn hoofd legt?  Hoe hilarisch is het om twee Australiërs tegen te komen om daar mee te gaan karaoken en dat je dan nog megafanatiek blijkt te zijn ook? Hoe grappig is het als Cindy aangesproken wordt door een Afrikaan en ze zegt ‘Kom Lin, we gaan naar een Afrikaanse club, voel jij je ook een beetje thuis hier’? Waarna we in een kelder belanden met allemaal Snoop Dogg mensen (gangsters dus) die uiteindelijk allemaal Snoopy’s blijken te zijn (softies die heel trots foto’s van hun kinderen laten zien en die vol lof over De Japanner spreken)? Hoe weird is het om voor het eerst van je leven (ik dan) een kater van hier tot eh, Tokyo te hebben en dan na drie uur slaap uit te moeten checken? (hahaha in ieder geval een ervaring om nooit meer te vergeten… uitbrakken in een park.. Ik bespaar je de details.) Je begrijpt.. Na 3,5 week door het gekke Japan gereisd te hebben, waren we toe aan…. jawel, ‘vakantie’.

En dat vieren we nu! We zitten inmiddels in Thailand. In Bangkok zaten we van de week met ons hostel naast de uitgaansstraat voor toeristen, Koh Sao Road, wat erg gezellig aandeed. Veel muziek, dansende mensen op straat en hier en daar een vrouwtje die schorpioenen op stokjes verkocht. Maar deze twee wereldzusjes waren mega moe en hebben er heus een drankje gedaan, maar snakten er vooral naar om even NIET in een stad te zitten. Wat we wel wilden, waren onze blanke billetjes ergens op een wit strand onder een palmboom planten. Dus daar zitten we hoor!  Op Koh Samet. Een eiland ten oosten van Bangkok. Van de week keken we elkaar nog even beteuterd aan want regen en storm (waarna we gezwommen hebben in de warme zee terwijl het keihard regende, waar we de slappe lach van kregen en vervolgens super van genoten hebben), maar inmiddels is het hier strakblauw en genieten we van de zon op onze bol en de cocktail in onze hand. Hoe heerlijk is het om als klaagmoment van de dag te hebben: ‘Heh shit, er zit zand aan mijn zonnebrand’? Ik grijns er in ieder geval bij als ik mezelf de klagende Nederlander hoor uithangen.

Gisteren was ik trouwens jarig (echt supercool dat ik zoveel lieve teksten en zangberichten heb ontvangen van jullie, thanks! Heb me rot gelachen!), hiep hiep HOERA! Cindy had de kamer versierd met vlaggetjes, ik kreeg een hysterische zonnebril met taart en kaartjes erop op mijn hoofd geplant en mijn tiet werd voorzien van een knalroze rozet. Als ontbijt kreeg ik chocolaatjes (yay!) en als cadeau kreeg ik een boottocht naar verschillende eilandjes waar we konden snorkelen (haa er was vis! Heel veel vis! Ik houd niet van vis maar dit was leuk!) en waar de schoonheid van de verlaten strandjes onze monden liet openvallen van verbazing. Waar we dan nog maar wat verse ananas in stopten, je moet toch wat. Gisteravond zijn we uiteten geweest en hebben we cocktails gedronken met Maxine en Vincent, een leuk stel die we van de week hebben ontmoet. Veel gelachen, genoten van de met vuur spelende Thaise mannen, gestaard naar wensballonnen die werden opgelaten, onderuit gezakt in onze zitzakken op het strand.. De tijd vloog!

En nu ben ik dus 26. Ik heb geen baan, geen huis, geen vastigheid. Maar het reizen brengt me op plekken waar ik nog nooit geweest ben. Niet in de wereld, maar ook niet in mezelf. De Bridget Jones en de Zweefteef in mezelf kom ik vaak tegen hier. Meestal gezellig, soms ietwat confronterend. Maar ik ben ervan overtuigd dat deze reis me enorm verrijkt. (Figuurlijk dan. Qua portemonnee kan er beter vast een Giro 555 actie gestart worden voor als ik terug ben hahaha) Nee hoor, ik wil dit echt voor geen goud missen. Echt heerlijk dat we kunnen doen en laten wat we willen!

Wat ik nu wil doen? Zus opzoeken op het strand. Ja! Goed plan. Kan ik klagen over hoe warm het is buiten en dat ik me alwéér moet insmeren.. ;)

Liefs, Linda